Met elkaar vergroeide bomen kopen
Ik ben binnenkort jarig en word vijftig jaar, en man wat zie ik er tegenop zeg! Ik had het zelfs al bij mijn 25e verjaardag, al vinden vele mensen dat vreemd. Toen al had ik het gevoel dat ik bepaalde dingen moest hebben bereikt op die leeftijd, die ik toen nog helemaal niet had. Ik vond de leeftijd heel beangstigend omdat ik het af mat aan zogenaamd te bereiken dingen en bekeek mijn leven en te behalen goals dus echt van een afstandje in plaats van dat ik dicht bij mezelf stond. Op mijn dertigste verjaardag had ik mijn beide kinderen al en viel alles op z’n plaats, want ik had nu de verantwoordelijkheid voor hen. Ik was alleen maar blij dat ik inderdaad mijn wens had kunnen volbrengen, namelijk kinderen krijgen voor mijn dertigste. Die verjaardag was dus niet zo’n ramp. Toen ik veertig werd, vond ik dat wel weer erg confronterend. Ik besefte me dat de keuzes die ik in mijn leven had gemaakt me in een bepaalde richting hadden geduwd, en ik had nu alleen de consequenties van die keuzes maar. Wat als ik een andere baan had gehad, een andere partner? Was ik in een ander leven misschien minder gelukkig geweest of juist gelukkiger dan nu? Nu ik vijftig word heb ik meer vrede met die keuzes die ik gemaakt hebt, en is er maar een cadeau dat ik graag wil: dat mijn partner en kinderen bomen kopen voor me. Bomen kopen klinkt misschien een beetje raar, maar ik heb die voorkeur omdat bomen voor mij iets symbolisch uitdrukken. Ik heb bomen op het oog die met elkaar vergroeien, die één worden, net zoals wij als gezin een zijn geworden. Wij hebben elkaar allemaal moeten leren kennen, maar uiteindelijk is het een fantastische verwantschap geworden tussen ons en zijn we echt vergroeid met elkaar. Dit soort bomen kopen, die in elkaar overgaan, is dus ook het beste wat mijn gezin voor me kan doen. Zodat ik de komende 25 jaar, daar gaan we dan maar even vanuit, een mooie symboliek heb om naar uit te kijken, zo in mijn achtertuin.